Obiektywnie rzecz biorąc nie jest najfajniej. Jest bałagan totalny i wiele spraw wygląda nie tak, jak powinno.
Tylko czy fakty istnieją?
Bo mimo to mam się, a raczej mamy się nad wyraz dobrze. Tak po prostu dobrze. I może to cud nawet, zwłaszcza w obliczu tego, co do niedawna, przez tak długi długi czas się działo.

Bohemian Rhapsody widziałam już 4 razy, kolejnym seansem bym nie pogardziła.
Z Imbirem nadal mamy komitywę. Ostatnio chodzimy na łąkę w poszukiwaniu żurawi, bo odbiło mi na ich punkcie bardziej niż kiedykolwiek.

Zdarzają się też zrzuty z przeszłości, ale i z przyszłości i trochę nas to z Noelle przerasta, ale jesteśmy dzielne i wesołe.

Zaprzestawszy wojny z promotorem, zlikwidowałam blokady i może nawet uda się ten doktorat wrzucić na odpowiednie tory.

Poza tym zdarzyło się sporo niefajnych rzeczy, takich społeczno-politycznych. Dużo protestów w wielu sprawach. Ale to akurat fajne.

I w świetle tego wszystkiego zastanawiam się nad tym, która szkoła ma rację - czy świat jest na dobrej drodze czy wręcz przeciwnie. I jaką wobec tych opcji należałoby zająć postawę. Rozkminiam od kilku dni i nie wiem kompletnie. A może jakaś trzecia szkoła jest? Tak sobie myślę, że to być może najważniejsze pytanie, jakie sobie możemy zadać.