Listopad. Dziś w sklepie widziałam czekoladowe mikołaje. Dziś też z Noelle myślałyśmy nad prezentami gwiazdkowymi. Nie wysilę się tak, jak przed rokiem. Ani nie mam pieniędzy ani chęci. Nie mam chęci generalnie na Święta i potem na Sylwestra oczywiście. Mam chęć na Woodstock jedynie. Jeśli już być bytem w stanie spoczynku, to wolę tam niż tu. Konkubent Noelle zadbał o to, aby przypomnieć mi o tym miejscu - ugotował nam dziś obiad podobny bardzo do tego, który jedliśmy w krysznowej wiosce. To było bardzo miłe. Zaistniała też dziś także rzecz bardzo zabawna. Noelle opowiedziała mi wizycie w Biedronce. Poszła z Didi do Biedronki i robiły tam zakupy. Zakupy robił też jakiś Afroamerykanin, jak to się poprawnie mówi. Didi doznała szoku. Pan! Cialny! Cały cialny! Dlaciego? - wołała. Noelle dusiła się ze śmiechu i płonęła ze wstydu, Didi wykrzykiwała dalej rasistowskie hasła, a Murzyn sprawę przemilczał. I to na tyle jeśli chodzi o śmieszne rzeczy.
Matka powiedziała mojemu psu, żeby się do mnie nie zbliżał, bo zionę na niego ogniem. Tak się ponoć zachowuję. Obawiam się, że to niestety prawda. Pełnia jest, może to dlatego. Myślę, że z pewnością. Nocą można więc wyć do księżyca, a w oczekiwaniu na odpowiednią porę posłucham sobie kawałka, do którego lubię wracać w takich chwilach i zagłosuję na top, ażeby mieć czego słuchać w pierwszy dzień nowego roku, po jakże hucznej imprezie. Kolejny przykład wzorowego myślenia perspektywicznego.