Dobra wiadomość jest taka, że szczeniak znalazł dom. Niezłe jest także to, że spadło nareszcie trochę śniegu.

Kiepskie jest natomiast to, że dziś jest sylwester. Dzień ten, od kiedy pamiętam, przysparzał mi irytacji i raczej niczego więcej. Nie da się bowiem przed nim uciec. No, przed rokiem mi się poniekąd udało, uciec do własnej głowy, ale i tak widziałam i słyszałam fajerwerki i świadomość sylwestra miałam. Musisz się bawić, choć nie masz ochoty. Coś musisz robić. Przypominam sobie wiele spotkań towarzyskich naprawdę udanych, ale ani jednego udanego sylwestra. W tym roku zaopatrzyłam się w pigwóweczkę, która jest przepyszna i przywodzi na myśl szczęśliwe chwile spędzone wraz z Lil na wspólnym zlumpianiu się w Bieszczadach. Nie wiem jeszcze, gdzie ją spożyję, wiem natomiast, że koniecznie obejrzeć przedtem zdjęcia z tego bajecznego czasu. A wracając do sedna - tym razem nie sam fakt sylwestra jest najgorszy. Najgorsze jest to, że po nim będzie nowy rok. Wszystko na to przynajmniej wskazuje. A to oznacza, że - zgodnie z umową - należałoby stworzyć plan wyjścia z bagienka. Staczać się można już tylko dziś. Ja z tego prawa w pełni korzystam - wstałam późno, dzień zaczęłam od awantury, a teraz zalegam pod kocem i opycham się słodyczami. Później ta pigwówka jeszcze i będzie komplet. Ale od jutra... Musimy, William, musimy. To boli, ale sensownych alternatyw ani widu ani słychu. A tak naprawdę wszystko zmieni się w marcu, wiem to ze sprawdzonych źródeł.